Lichaamstaal
Het is glad buiten. Resten ijzige sneeuw liggen opgestapeld langs de wegen. Waar niet gestrooid is op fietspaden en wegen is de sneeuw veranderd in een ijsbaan. Ik ben letterlijk op mijn bek gegaan. Voor ik het wist lag ik naast mijn fiets. Ik landde op mijn kin en rechterarm. Au. Ik ben zo iemand die dan gaat kijken welke holistische boodschap er verborgen is in zo’n valpartij. Ik zie zo vaak mensen die keihard aan het werk zijn en dan door hun lijf terug gefloten worden door een blessure waardoor ze van de een op de andere dag niks meer kunnen en rust moeten houden. Ik heb het aan den lijve met een tennisarm ondervonden. Twee jaar geleden heb ik zoiets ook meegemaakt. In combinatie met paarden. Twee keer een kopstootje van een paard en van een pony, met een paar maanden er tussen. ‘Wakker worden’ was de boodschap. Niets ernstigs, maar wel even een reminder. Soms begrijp je de boodschap meteen, soms achteraf. Zo waren er ook twee pony’s die kruislings om mij heen gingen staa